କୋଳଥ

ଭାରତରେ ପାଖା ପାଖି ସମସ୍ତ ରାଜ୍ୟରେ କୋଳଥ ଚାଷ କରାଯାଇଥାଏ, କିନ୍ତୁ ସମଗ୍ର ଚାଷର ୯୦-୯୫ ଭାଗ ମୁଖ୍ୟତଃ ୫ଟି ରାଜ୍ୟ ଯେପରି ଓଡ଼ିଶା (୧୬.୦%), ତାମିଲନାଡୁ (୧୮.୦%), କର୍ଣ୍ଣାଟକ (୩୪.୦%), ମହାରାଷ୍ଟ୍ର (୧୮.୦%) ଏବଂ ଆନ୍ଧ୍ର ପ୍ରଦେଶ (୧୬.୦%) ରେ ହୋଇଥାଏ। କୋଳଥକୁ ଡାଲି ଓ ରସମ୍ ଭଳି ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତିରେ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଥାଏ। ଏହା ବ୍ୟତୀତ ଗୋଖାଦ୍ୟ ଏବଂ ଫସଲ ପାଇଁ ଜୈବିକ ସାର ହିସାବରେ ମଧ୍ୟ ଏହାକୁ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଥାଏ।

ମୃତ୍ତିକା:

ପାଖାପାଖି ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ମାଟିରେ କୋଳଥ ଚାଷ କରାଯାଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ଏହି ଫସଲକୁ ଭଲ ଭାବେ ନିଗିଡ଼ା, ଉର୍ବର ଏବଂ ଜୈବିକ ଖାଦ୍ୟସାର ଥିବା ମୃତ୍ତିକା ଆବଶ୍ୟକ ହୋଇଥାଏ
କୋଳଥ ଗଛଗୁଡ଼ିକ ମାଟିରେ ମଧ୍ୟମ ଧରଣର ଲୁଣି ଅଂଶ ସହ୍ୟ କରିପାରନ୍ତି (ଅମ୍ଳତା ୮.୦ ଯାଏ)
ଅର୍ଦ୍ଧ-ଶୁଷ୍କ ଅଞ୍ଚଳରେ ଚାଷ କରାଯାଉଥିବା ଫସଲ ତୁଳନାରେ ଏହା ମାଟିର ଭାରି ଧାତୁ ଚାପକୁ ସହ୍ୟ କରି ଭଲ ଭାବେ ବଢିପାରେ

କିସମ:

ଡି.ଏସ୍. ୧-୨, ଉର୍ମି (ଡି.ଏସ୍. ୨-୨), ଅର୍ଜିଆ କୁଲଥି -୨୧, ବାଇଜୁ କୁଲଥି, ବୀର୍ସା କୁଲଥି, ବି.ଜେ.ପି.ଏଲ୍.-୧, ସି.ଆର.ଏଚ.ଜି -୦୧, ସି.ଆର.ଏଚ୍.ଜି -୦୨, ସି.ଆର.ଏଚ୍.ଜି -୦୩, ସି.ଆର.ଏଚ୍.ଜି -୦୪, କ୍ରୀଡା ୧୮ ଆର., ଦାପୋଲି -୧, ଦୀପାଳି, ହେବାଲ ହୁରାଳି -୦୧, ହେବାଲ ହୁରାଳି -୦୨, ଏଚ୍.ପି.କେ-୨, କେ.ବି.ଏଚ୍.ଜି-୧, କେ.ଏସ୍.-୨, ମଧୁ, ମରୁ କୁଲଥି-୧, ପାଲେମ୍ -୧,ପାଲେମ୍ -୨, ପ୍ରତାପ କୁଲଥି-୧, ପାଇୟୁର-୨, ପି.ଏଚ୍.ଜି.-୯, ଭି.ଏଲ. ଗହଟ – ୧ ଇତ୍ୟାଦି
ଏଗୁଡ଼ିକ କୋଳଥ ଫସଲର କେତେକ ଲୋକପ୍ରିୟ କିସମ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ କିସମର ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଗୁଣ ରହିଛି । ନିଜ ଅଞ୍ଚଳରେ ଚାଷ କରିବାର ଉପଯୁକ୍ତତା, ପରିବେଶ, ଜଳବାୟୁ ଏବଂ କିସମ ଉପଲବ୍ଧତା ଅନୁସାରେ ଫସଲ କିସମ ଚୟନ କରନ୍ତୁ

ଜଳବାୟୁ:

କୋଳଥ ଫସଲ ସାଧାରଣତଃ ଉଷ୍ମ ଓ ଶୁଷ୍କ ପରିବେଶରେ ବଢିଥାଏ । କିସମ ଗୁଡ଼ିକ ମରୁଡ଼ି ସହି ପାରନ୍ତି ଏବଂ ଅଧିକ ଯତ୍ନର ଆବଶ୍ୟକତା ମଧ୍ୟ ନଥାଏ । ମୁଖ୍ୟତଃ ଥଣ୍ଡା ଓ ଆର୍ଦ୍ର ଜଳବାୟୁ ପାଇଁ ଏହି ଫସଲ ସମୁଦ୍ର ପତନ ଠାରୁ ଅତ୍ୟଧିକ ଉଚ୍ଚତାରେ ବଢି ପାରେ ନାହିଁ (ସମୁଦ୍ର ପତନ ଠାରୁ ୧୦୦୦ ମିଟର ଉଚ୍ଚତା ଯାଏ ଚାଷ କରାଯାଇପାରେ)
ଫସଲର ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ବାୟୁମଣ୍ଡଳର ଆର୍ଦ୍ରତା ୫୦% ରୁ ୮୦% ମଧ୍ୟରେ ଏବଂ ତାପମାତ୍ରା ୨୫ ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସରୁ ୩୦ ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସ ମଧ୍ୟରେ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏହି ଫସଲ ୪୦ ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ଵ ତାପମାତ୍ରା ସହ୍ୟ କରିପାରେ ନାହିଁ ଏବଂ ୨୦ ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସରୁ କମ ତାପମାତ୍ରା କ୍ଷେତ୍ରରେ ଫସଲ ବୃଦ୍ଧି ବାଧାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ
୮୦୦ ମିଲିମିଟର ବର୍ଷା ହେଉଥିବା ସ୍ଥାନରେ ଏହି ଫସଲ ସଫଳତା ପୂର୍ବକ ଚାଷ କରାଯାଇପାରେ । ସ୍ୱଳ୍ପ ବୃଷ୍ଟିପାତ ଅଞ୍ଚଳରେ ମଧ୍ୟ କୋଳଥ ଭଲ ଅମଳ ଦେଇଥାଏ

ବୁଣିବା ସମୟ:

ଅଗଷ୍ଟରୁ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ମାସ କୋଳଥ ବୁଣିବାର ପ୍ରକୃଷ୍ଟ ସମୟ ଅଟେ । ଯଦି ଆପଣ ଏହାକୁ ଗୋଖାଦ୍ୟ ପାଇଁ ଚାଷ କରୁଛନ୍ତି, ତାହେଲେ ଜୁଲାଇରୁ ଅଗଷ୍ଟ ମାସ ମଧ୍ୟରେ ବୁଣା କାର୍ଯ୍ୟ ଶେଷ କରନ୍ତୁ

ବିହନ ପରିମାଣ ଓ ଫସଲ ମଧ୍ୟରେ ବ୍ୟବଧାନ:

ବିହନର ସଠିକ ପରିମାଣ କିସମ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ। ହେକ୍ଟର ପ୍ରତି ହାରାହାରି ୩୫ – ୪୦ କି.ଗ୍ରା. ବିହନ ଆବଶ୍ୟକ ହୋଇଥାଏ
ଡାଲି ପାଇଁ କରାଯାଉଥିବା ଫସଲରେ ହେକ୍ଟର ପ୍ରତି ୨୫-୩୦ କି.ଗ୍ରା. ବିହନ ଯଥେଷ୍ଟ ଅଟେ
ଖରିଫ ଫସଲରେ ଧାଡ଼ିକୁ ଧାଡ଼ି ୪୦-୪୫ ସେ.ମି. ଓ ଗଛକୁ ଗଛ ୫ ସେ.ମି. ବ୍ୟବଧାନ ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଠିକ ସେହିପରି, ରବି ଫସଲରେ ଧାଡ଼ିକୁ ଧାଡ଼ି ୨୫-୩୦ ସେ.ମି. ଓ ଗଛକୁ ଗଛ ୫ ସେ.ମି. ବ୍ୟବଧାନ ରହିବା ଭଲ

ବିହନ ବିଶୋଧନ:

ମାଟିରେ ଥିବା ଜୀବାଣୁମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ବ୍ୟାପୁଥିବା ରୋଗ ଓ ସଂକ୍ରମଣକୁ ହ୍ରାସ କରିବା ଏବଂ ଫସଲର ଉତ୍ତମ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ପ୍ରତି କି.ଗ୍ରା. ବିହନ ସହ ୫ – ୧୦ ଗ୍ରାମ୍ ଟ୍ରାଇକୋଡର୍ମା ମିଶାଇ ବିଶୋଧନ କରିବା ଉଚିତ।

ଖାଦ୍ୟସାର ପରିଚାଳନା:

ଜୈବିକ ଖାଦ୍ୟସାର ହିସାବରେ ଏକର ପ୍ରତି ୫-୬ ଟନ୍ ଗୋବର ଖତ ପ୍ରୟୋଗ କରନ୍ତୁ। ଏକର ପ୍ରତି ୨୦-୨୨କି.ଗ୍ରା. ୟୁରିଆ, ୬୦-୬୫ କି.ଗ୍ରା. ଏସ୍.ଏସ୍.ପି ଏବଂ ମୃତ୍ତିକା ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା କରି ଏମ୍.ଓ.ପି. ସାର ପ୍ରୟୋଗ କରନ୍ତୁ

ଜଳ ପରିଚାଳନା:

କୋଳଥ ଫସଲ ମରୁଡ଼ି ସହଣି ଅଟେ, ତେବେ ଉତ୍ତମ ଗୁଣଯୁକ୍ତ ଓ ଅଧିକ ଅମଳ ପାଇଁ ଜଳାଭାବ ଏବଂ ମରୁଡ଼ି ପରିସ୍ଥିତିର ପରିଚାଳନା କରିବା ଆବଶ୍ୟକ
ଫସଲର ଜଳସଙ୍କଟ ଅବସ୍ଥା ଯେପରି ଫୁଲ ଧରିବା, ଫଳ ଧରିବା ଏବଂ ମଞ୍ଜି / ଦାନା ହେବା ଅବସ୍ଥାରେ ଜଳସେଚନ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ

ଅନାବନା ଘାସ ପରିଚାଳନା:

ଫସଲ ବୃଦ୍ଧିରେ ସେତେଟା ଅସୁବିଧା ନଥିବାରୁ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଅବସ୍ଥାରେ ହାତ ବଛା କିମ୍ବା କୋଡ଼ା ଖୋସା କରିଦେଲେ ଘାସ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ହୋଇଥାଏ। ବୁଣିବାର ୨୦-୨୫ ଦିନ ପରେ ଗୋଟିଏ ହାତ ବଛା କରିଦେବା ଭଲ

ରୋଗ ପୋକ ପରିଚାଳନା:

ଫଳ ବିନ୍ଧା ପୋକ: ଏହା ଏକ ବହୁଭକ୍ଷୀ ପୋକ ଅଟେ ଏବଂ ଫଳରେ କଣା କରି ତାହାକୁ ନଷ୍ଟ କରିଥାଏ, ବେଳେ ବେଳେ ମଞ୍ଜିକୁ ମଧ୍ୟ ଖାଇଥାଏ। ଏହି ପୋକର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ପାଇଁ ପ୍ରତି ଲିଟର ପାଣି ସହ ୦.୩ ମି.ଲି. କ୍ଲୋରାନ୍ତ୍ରିନିଲିପ୍ରୋଲ୧୮.୫% ଏସ୍.ସି. ମିଶାଇ ସ୍ପ୍ରେ କରନ୍ତୁ
ମୂଳ ସଢା ରୋଗ: ଗଛର ନିମ୍ନ ଭାଗରେ ଥିବା ପତ୍ର ଗୁଡ଼ିକ ହଳଦିଆ ପଡ଼ିବା ଆରମ୍ଭ କରେ ଏବଂ ଧୀରେ ଧୀରେ ଗଛ ଝାଉଁଳି ପଡ଼େ। ଏହି ରୋଗର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ପାଇଁ ପ୍ରତି କି.ଗ୍ରା. ବିହନ ସହ ୫-୧୦ ଗ୍ରାମ ଟ୍ରାଇକୋଡର୍ମା ମିଶାଇ ବିଶୋଧନ କରିବା ଉଚିତ ଏବଂ ରୋଗ ଆଶଙ୍କା ଥିବା ଅଞ୍ଚଳରେ ସାଧାରଣତଃ ସ୍ୱଳ୍ପ ବିଳମ୍ବରେ ବିହନ ବୁଣିବା ଉଚିତ
ସାହେବୀ ରୋଗ: ପତ୍ରର ଉପରି ଭାଗରେ ଗୋଲାକାର ଚିହ୍ନ ଗୁଡ଼ିକ ପଡ଼ିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥାଏ ଏବଂ ଧୀରେ ଧୀରେ ପତ୍ର ବିବର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଏ। ଏହି ରୋଗର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ପାଇଁ ପ୍ରତି ଲିଟର ପାଣି ସହ ୨ମି.ଲି. ଅକ୍ସିଡେମିଟନ୍ ମିଥାଇଲ ୨୫% ଇ.ସି. କିମ୍ବା ୦.୨ ଗ୍ରାମ ଥାୟାମେଥୋକ୍ସାମ ୨୫% ଡବ୍ଲୁ.ଜି. ମିଶାଇ ସ୍ପ୍ରେ କରନ୍ତୁ

ଅମଳ:

କୋଳଥ ଫସଲରୁ ହେକ୍ଟର ପ୍ରତି ହାରାହାରି ଅମଳ ୭ ରୁ ୧୦ କୁଇଣ୍ଟାଲ ଯାଏ ମିଳିଥାଏ।